Kodowanie a podstawa programowa wychowania przedszkolnego
Autor: Karolina Kukla
Pedagog, nauczyciel, szkoleniowiec; posiada kilkuletnie doświadczenie w pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym; w swojej pracy wdrożyła nowatorski sposób pracy na podstawie Planu Daltońskiego; edukator z zakresu pedagogiki Froeblowskiej; posiada kilkuletnie doświadczenie w organizacji oraz prowadzeniu szkoleń dla nauczycieli.
Kodowanie i programowanie cieszą się obecnie ogromną popularnością w edukacji na wszystkich poziomach kształcenia. Wszystko to za sprawą szybko zmieniającego się świata i wszechobecnych nowych technologii. Naszym zadaniem jest pomóc dzieciom odnaleźć się w tej nowej rzeczywistości. Zatem naukę kodowania powinno zacząć jak najwcześniej, już w przedszkolu, kiedy to dziecko cechuje się największą ciekawością świata. Właśnie wtedy, kiedy 98% procent dzieci w wieku przedszkolnym cechuje się wysokim poziomem kreatywności. Nauka kodowania już od najmłodszych sprzyja rozwijaniu myślenia analitycznego, myślenia logicznego, nabywaniu umiejętności pracy w zespole oraz bezpiecznego i świadomego korzystania z technologii informacyjnych.
Wielu nauczycieli zastanawia się, jak zacząć kodować w przedszkolu. Nie potrzebujemy do tego wcale komputerów czy tabletów. Do wczesnej nauki kodowania i programowania można wykorzystać wiele elementów dostępnych w placówkach oświatowych (klocki, gry itp.) oraz materiały łatwe do zdobycia i w przystępnej cenie (tj. dary przyrody, gotowe ilustracje, kolorowe piłeczki, zakrętki).
Co na to podstawa programowa? Mimo że w podstawie programowej wychowania przedszkolnego nie znajdziemy bezpośredniego zapisu dotyczącego kształtowania umiejętności kodowania, to poprzez rozwijanie właśnie tej umiejętności realizować możemy ją w wielu obszarach:
III pkt. 5 ocenia swoje zachowanie w kontekście podjętych czynności i zadań oraz przyjętych norm grupowych; przyjmuje, respektuje i tworzy zasady zabawy w grupie, współdziała z dziećmi w zabawie, pracach użytecznych, podczas odpoczynku;
III pkt. 7 respektuje prawa i obowiązki swoje oraz innych osób, zwracając uwagę na ich indywidualne potrzeby;
III pkt. 9 komunikuje się z dziećmi i osobami dorosłymi, wykorzystując komunikaty werbalne i pozawerbalne; wyraża swoje oczekiwania społeczne wobec innego dziecka, grupy;
IV pkt. 1 wyraża swoje rozumienie świata, zjawisk i rzeczy znajdujących się w bliskim otoczeniu […];
IV pkt. 5 odpowiada na pytania, opowiada o zdarzeniach z przedszkola, objaśnia kolejność zdarzeń […] układa i rozwiązuje zagadki;
IV pkt. 8 wykonuje własne eksperymenty graficzne […] tworzy proste i złożone znaki, nadając im znaczenie, […] wyjaśnia sposób powstania wykreślonych, narysowanych lub zapisanych kształtów, przetwarza obraz ruchowy na graficzny i odwrotnie, samodzielnie planuje ruch przed zapisaniem […];
IV pkt. 9 czyta obrazy, wyodrębnia i nazywa ich elementy, nazywa symbole i znaki znajdujące się w otoczeniu, wyjaśnia ich znaczenie;
IV pkt. 12 klasyfikuje przedmioty według: wielkości, kształtu, koloru, przeznaczenia, układa przedmioty w grupy, szeregi, rytmy, odtwarza układy przedmiotów i tworzy własne, nadając im znaczenie […];
Wprowadzając dzieci w świat kodowania, warto zauważyć, że dzięki rozwijaniu tych umiejętności realizować będziemy całą podstawę programową, nie tylko kompetencje matematyczne. Organizując aktywności dla dzieci z podstaw kodowania, z łatwością wpleciemy w zajęcia także elementy z zakresu każdej edukacji: językowej, przyrodniczej, muzycznej itd. Odpowiednio zaaranżowane działania pozytywnie wpłyną na wczesne tworzenie się intuicyjnych pojęć z zakresu informatyki oraz pozwolą nauczycielom w pełni przygotować dzieci do podjęcia obowiązków i wyzwań, jakie stawia przed nimi XXI wiek.