Jak pomóc dziecku polubić przedszkole?
Autor: Ada Aleksiejew
Adriana Aleksiejew – dyplomowany nauczyciel wychowania przedszkolnego, praktyk; certyfikowany edukator Froebel.pl, wykładowca uczelni wyższych, trener sensoplastyki, certyfikowany terapeuta ręki, autor licznych opowiadań, rymowanek, kreatywnych zabaw dla dzieci, twórca fanpage „Czarodziejski Pyłek”, współtwórca i autor wpisów na blogu „Ogród Pedagogiczny”, moderator grupy na Facebooku „Rodzice w akcji”, współautor zbioru bajek i opowiadań dla dzieci „Mała księga Wielkich bajek” Froebel.pl
Nasz skarb idzie do przedszkola – obawy rodziców
Już za chwilkę, już za momencik w przedszkolach, ale i w placówkach szkolnych pojawią się nowe dzieci. Jest to czas na rozpoczęcie wspaniałej przygody, ale również dość nerwowy okres w życiu rodziny. Pytania rodziców związane są z zachwianiem poczucia bezpieczeństwa, jakie towarzyszyło im poprzez ostanie lata. Dzieje się tak, ponieważ ich największy skarb – dziecko, rozpoczyna edukację przedszkolną/szkolną i w jego życiu pojawią się inne osoby, od których będzie zależny, ale i grupa rówieśnicza, która zacznie powoli oddziaływać na jednostkę. Niepewność rodziców udziela się dzieciom, które chłoną napiętą atmosferę.
By zmniejszyć uczucie lęku i niepewności u rodziców i dzieci, my, nauczyciele, przygotowujemy się do procesu adaptacji małych przedszkolaków, podczas którego powinniśmy postarać się zyskać zaufanie zarówno dorosłych, jak i dzieci. Aby tego dokonać, powinniśmy odpowiedzieć sobie na kilka pytań…
Co ułatwia, a co utrudnia adaptację?
Adaptację ułatwia:
- racjonalne podjęcie decyzji,
- pozytywne myślenie o placówce zaufanie do personelu),
- wcześniejsze poznanie placówki przez dziecko,
- wcześniejsze dostarczenie dziecku doświadczeń przebywania z innymi dorosłymi, bycia bez rodziców,
- umożliwienie kontaktów z innymi dziećmi,
- usamodzielnienie dziecka,
- stopniowe przyzwyczajanie dziecka do placówki, towarzyszenie dziecku,
- akceptacja dziecka i zrozumienie jego stresu, wspieranie go,
- okazywanie spokoju, poczucia bezpieczeństwa podczas rozstania,
- czas na bycie z dzieckiem po odebraniu go z przedszkola,
- ujednolicenie rytmu życiu dziecka w domu i przedszkolu.
Doskonale wiemy, że przedszkolak zdecydowanie łatwiej przechodzi proces adaptacji, jeśli jest samodzielny. Jeśli dziecko potrafi poradzić sobie z mało skomplikowanymi czynnościami samoobsługowymi, tj. samodzielne jedzenie łyżką, mycie rąk, czynności higieniczne przy załatwianiu potrzeb fizjologicznych, zdejmowanie i ubieranie podstawowych części garderoby, rozpoznawanie swoich rzeczy wśród innych, w miarę rytmiczne chodzenie po schodach przy poręczy, znajomość swojego imienia i nazwiska – jego poziom stresu będzie zdecydowanie niższy.
Adaptację utrudnia:
- niepewność decyzji prezentowana przez rodziców,
- brak zaufania do placówki,
- wyrzuty sumienia, niepokój, lęk, poczucie zagrożenia,
- nieznajomość placówki,
- brak dziecięcych doświadczeń społecznych w kontaktach z innymi dorosłymi i dziećmi,
- nadopiekuńczość, wyręczanie dziecka w czynnościach związanych z samoobsługą,
- straszenie przedszkolem, nauczycielami,
- pośpiech, zdenerwowanie, zabieganie, brak czasu dla dziecka,
- brak zrozumienia dla trudnych zachowań dziecka, obrażanie się na dziecko, odrzucanie.
Czasami rodzice nie zdają sobie sprawy z czynników, jakie utrudniają proces adaptacji ich dzieci, a więc naszą rolą, wychowawców, nauczycieli, jest im je przybliżyć.
Bardzo ważne jest, by uzmysłowić rodzicom, jak istotny jest odpowiedni ubiór w życiu przedszkolaka. A więc jak ubrać dziecko do przedszkola?
Ubranie przedszkolaka powinno być:
- dostosowane do warunków pogodowych, bardzo ważne jest, by maluchy nie tylko nie marzły, ale również nie przegrzewały się,
- wygodne i lekkie (niekrępujące ruchów),
- lubiane przez malucha, a więc i funkcjonalne i proste w obsłudze, dostosowane do możliwości manualnych dziecka,
- rzeczy powinny być podpisane, a przede wszystkim znane dziecku, zdecydowanie ułatwia to organizację podczas pobytu dziecka w przedszkolu.
A teraz kilka rad, które możemy podesłać rodzicom, aby wspólnie przetrwać proces adaptacji i wyjść z tego zwycięsko.
- W początkowym okresie dobrze jest odbierać dziecko wcześniej.
- Istotne jest wprowadzenie w domu rytmu jak najbardziej zbliżonego do dnia, jaki spędza w przedszkolu.
- Mówienie dziecku szczerze, o której godzinie zostanie odebrane z przedszkola. Konieczne jest też dotrzymywanie słowa!!!
- Nigdy nie wolno straszyć dziecka przedszkolem, gdyż to zwiększa jego obawę przed środowiskiem przedszkolnym.
- Należy też przyzwyczajać dziecko do różnorodnych potraw, należy skończyć z rozdrabnianiem pokarmów.
- Warto uczyć dziecko przestrzegania zasad i umów.
- Konieczne jest przyzwyczajanie dziecka do wykonywania czynności samoobsługowych.
Najważniejsze: Stosujmy w przedszkolu krótkie pożegnania. Krótki komunikat, zapewnienie o miłości, o tym, że przyjdziemy i UŚMIECH. Absolutnie nie wolno okazywać dziecku własnych rozterek.