Powtarzać? Tak, ale z sensem!
Autor: Piotr Bachoński
Piotr Bachoński – absolwent Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu – filologia polska; ukończył podyplomowe studia z informatyki, zarządzania oświatą oraz Podyplomowe Studia Liderów Oświaty; nauczyciel, wicedyrektor szkoły, ekspert ds. awansu zawodowego nauczycieli; uzyskał trzy certyfikaty trenerskie; prowadzi szkolenia, warsztaty, webinaria z zakresu motywacji, oceniania, wizualizacji, myślenia krytycznego; autor i opiekun e-kursów dla nauczycieli, w tym dla nauczycieli języka polskiego; realizuje procesy kompleksowego wspomagania szkół; prelegent konferencji SEO, OSKKO, międzynarodowej Konferencji TOC; publikował w „Dyrektorze szkoły”.
Powtarzać? Tak, ale z sensem!
Niedługo uczniowie pojawią się w szkołach. Zacznie się wielkie powtarzanie materiału z okresu nauki zdalnej. Aby wysiłek, który w nie włożymy, miał sens, powinniśmy pamiętać o dwóch rodzajach powtarzania: podtrzymującym (synonim kucia) i opracowującym. Pierwsze jest świetną strategią na krótką metę – mamy mnóstwo materiału na jutro – „zakuwamy”. Problem polega na tym, że po 48 godzinach nie będziemy pamiętali połowy. Po tygodniu prawie niczego. Jeśli chcemy, żeby nasi uczniowie naprawdę uzupełnili braki, utrwalili wiedzę z okresu nauki zdalnej, powtarzajmy tak, żeby w sposób pogłębiony przetwarzali, opracowywali materiał.
Diagram Venna
Jeden przykład powtarzania opracowującego za pomocą diagramu Venna. Każdy z nas pamięta go z lekcji matematyki o zbiorach. Jeśli uczeń ma wykonać taki diagram, to:
- Zapoznaje się z informacją (czyta, ogląda, słucha).
- Analizuje, porównuje, szuka podobieństw i różnic.
- Wizualizuje.
- Może porównać swoją pracę z pracami kolegów i porozmawiać o innych rozwiązaniach.
Taka jest właśnie różnica między „klepaniem na pamięć” a opracowywaniem. Więcej o wykorzystaniu diagramów można przeczytać w Marzano R. J., Sztuka i teoria skutecznego nauczania.
Zdjęcie: diagram Venna
Przeplatać, co się tylko da!
Na początek proponuję rzut oka na fragment filmu. Można zacząć oglądać od 1.40 s.
Wydaje się niewiarygodne, ale większość ludzi nie zauważa zamiany rozmówców. Odpowiedzialne za to zjawisko jest tunelowanie uwagi. Pojawia się, kiedy mocno się na czymś skupiamy. Przestajemy zauważać szerszy kontekst. Dlatego nie należy stosować powtórek skomasowanych, dotyczących tego samego zagadnienia. Uczniowie mogą się „tunelować”. Należy „mieszać” różne zagadnienia. Jeśli nawet będziemy mieli wrażenie chaosu, to efekt i tak będzie lepszy niż przy zajmowaniu się tym samym zagadnieniem przez 45 minut.